Al abordar el tema de cómo traducir a los clásicos, debemos recordar que no sólo estamos discutiendo posiciones teóricas, sino también estrategias pragmáticas que dan forma a la experiencia de individuos concretos. (J. M. Coetzee)

Mart. 8, 41

Póntico, nunca cogés, vivís en concubinato con tu mano izquierda y le rendís culto a Venus con tu amiga Manuela, ¿pensás que no importa? Es un terrible crimen, creéme, un crimen cuyas dimensiones tu mente apenas alcanza a comprender. Es cierto, a Horacio le alcanzó con ponerla una vez para engrendrar los trillizos, es cierto, a Marte le bastó un sólo polvo para que la recatada Ilia pariera los mellizos. Pero ambos se habrían quedado sin nada si se hubieran clavado una paja o dado infame placer con las manos. Te lo dice la propia naturaleza, Póntico, creéle: "eso que se te escurre entre los dedos es un ser humano."

Pontice, quod numquam futuis, sed paelice laeva
       uteris et Veneri servit amica manus,
hoc nihil esse putas? scelus est, mihi crede, sed ingens,
       quantum vix animo concipis ipse tuo.
nempe semel futuit, generaret Horatius ut tres;
       Mars semel, ut geminos Ilia casta daret.
omnia perdiderat si masturbatus uterque
       mandasset manibus gaudia foeda suis.
ipsam crede tibi naturam dicere rerum:
       "Istud quod digitis, Pontice, perdis, homo est."

2 comentarios:

  1. el verbo "coger" en su version rioplatense, no se suele escribir tradicionalmente (?) como "coJer"...

    ResponderEliminar
  2. Me hiciste dudar, así que fui a mirar el diccionario. El diccionario de la RAE pone COGER, como americanismo, en la acepción 31 del verbo:

    "intr. vulg. Am. Realizar el acto sexual."

    Por lo que, en términos academicosos, se tendría que escribir coGer y no coJer... Pero bueno, sobre gustos... sobre todo en estas cuestiones, :P

    ResponderEliminar