Al abordar el tema de cómo traducir a los clásicos, debemos recordar que no sólo estamos discutiendo posiciones teóricas, sino también estrategias pragmáticas que dan forma a la experiencia de individuos concretos. (J. M. Coetzee)

Tib. 1, 9 (53-80)

A vos, que tuviste el descaro
de comprarteló con regalos al pibe.

Ojalá tu mujer
varias veces te meta los cuernos,
que se ría impunemente en tu cara,
que exprima, en secreto, a alguno más joven,
pero siempre se acueste a tu lado vestida
sin mostrar interés,
agotada.

Ojalá tu cama
termine arrugada por otras personas.

Ojalá tu casa
deje a sus amantes las puertas abiertas.

Ojalá sea imposible
decir de esa puta, tu hermana,
que se haya tomado más copas
o metido más gente en la cama.

Ella suele, según se comenta,
dejarse llevar por Baco en las fiestas,
hasta que el Lucero sale con su carro
y otro día comienza.

Ninguna podría aprovechar más la noche,
o mejor coordinar posturas sexuales,
aunque tu mujer se defiende bastante:
su cuerpo te muestra nuevas posiciones,
pero sos muy opa y ni cuenta te das.

No pensarás que por vos
se arregla el peinado o alisa
con denso cepillo su fino cabello.

No pensarás que tu rostro
la impulsa a llevar pulseras de oro
o salir a pasear con vestidos de Tiro.

No es para vos que se pone linda,
es para ese pibe por quien mandaría
a la misma mierda tu plata y tu casa.

Ojo, todo esto, no lo hace por mala:
del abrazo de un viejo,
de un cuerpo achacoso de gota,
huye toda mujer refinada.

Y ese muchachito, que era sólo mío,
¿con alguien así tenía que encamarse?
Nada me impide creerlo capaz
de aparearse ahora con fieras salvajes.

¿Tus caricias, que eran mías
te atreviste a rifarlas con otros
y mis besos tuyos dejar en sus labios?

¡Mirá que estás loco!

Ya vas a llorar,
cuando algún otro me haya cautivado
y domine, soberbio, tu viejo gobierno
de difuntos y flores
.



At te, qui puerum donis corrumpere es ausus,
Rideat adsiduis uxor inulta dolis,
Et cum furtivo iuvenem lassaverit usu,
Tecum interposita languida veste cubet.
Semper sint externa tuo vestigia lecto,
Et pateat cupidis semper aperta domus;
Nec lasciva soror dicatur plura bibisse
Pocula vel plures emeruisse viros.
Illam saepe ferunt convivia ducere Baccho,
Dum rota Luciferi provocet orta diem.
Illa nulla queat melius consumere noctem
Aut operum varias disposuisse vices.
At tua perdidicit, nec tu, stultissime, sentis,
Cum tibi non solita corpus ab arte movet.
Tune putas illam pro te disponere crines
Aut tenues denso pectere dente comas?
Ista haec persuadet facies, auroque lacertos
Vinciat et Tyrio prodeat apta sinu?
Non tibi, sed iuveni cuidam volt bella videri,
Devoveat pro quo remque domumque tuam.
Nec facit hoc vitio, sed corpora foeda podagra
Et senis amplexus culta puella fugit.
Huic tamen adcubuit noster puer: hunc ego credam
Cum trucibus venerem iungere posse feris.
Blanditiasne meas aliis tu vendere es ausus?
Tune aliis demens oscula ferre mea?
Tum flebis, cum me vinctum puer alter habebit
Et geret in regno regna superba tuo.

No hay comentarios:

Publicar un comentario